Hüsnüyusuf (Dianthus barbatus)

Hüsnüyusuf, namı diğer bahçe karanfili en sevdiğim çiçeklerdendir. Çok uzun yıllar bahçede yetiştiriciliğini yapmıştım. Kucaklar dolusu renk renk karanfilim vardı. Mis gibi kokuları bahçeyi kaplar, her yıl renkleri değişerek bana sürpriz yaparlardı. Eskisi kadar çok olmasada, annem beni hatırlattığı için bahçede yetiştirmeye devam ediyor. :)

Ben de bodur türlerini balkonumda yetiştirerek, onlardan vazgeçmediğimi göstermeye çalışıyorum.
Tabi asla boylu, poslu, kokulu akrabalarının yerini tutamıyorlar.

Yazdan kalma hüsnüyusuf tohumlarımdan biri çeşme papatyamın dibinde çiçeklenip, üstüne üstlük bir de açınca, sizlerle erkenden paylaşmak gereğini hissettim. :)

Papatya gölgesinde kalmış, kökün hemen yanında çiçmlendiğinden de farkedememişim. Yaşam her şartta devam ediyor. Bu minicik karanfilimin yaşama isteğine imrendim ve saygı duydum. Çiçeklenme safhası biter bitmez, onu kendi gibi minicik bir saksıya alarak bahara rahat çıkmasını sağlayacağım. :)

Biraz bitkinin ihtiyaçlarından bahsedeyim.
Suyu çok seviyor, zaten susuz kaldığında hemen yaprakları solarak size ihtiyacını haber veriyor. Yarı gölge alanda daha mutlu olacağı gibi güneşe de tölarans gösterebiliyor.
Yazın çok sıcak havalarında ondan performans beklemeyin, onun mevsimi bahar ayları. :) Kışın derince budayarak dinlenmeye alırsanız, baharın ilk ışıklarıyla tekrar gelişmeye ve tomurcuklanmaya başlar.
Dona dayanıklı olduğunu biliyorum, bahçede yetiştirirken üzerini hafifçe malçlamanız kışı rahat geçirmesi için yeterli oluyor.

Ben önceki yıllar saksıda yetiştirirken içeri almayı tercih ediyordum, ama yakın zamanda sadece tohumunu alarak bitkiyi seneye bırakmıyorum. Tohumundan çok kolay çimlendiğinden, yeniden ekimle daha iri ve sağlıklı çiçeğe sahip olmak hoşuma gidiyor.

Keşke geniş bir alanım olsaydı da, orjinal boylu olarak onlarcasını renk renk yetiştirebilseydim.