Covit nasıl başladı...

Pandemi başladığından beri; Maske, mesafe, hijyen, beslenme, takviye...Diye diye, nezle bile olmadan yılı tamamladık diye seviniyorduk ki, iki ay önce bizi de yakaladı.

Bizim gibi konsere, sinemaya, yemeğe çıkmamış, 3 yıldır AVM yüzü görmemiş, ev oturmasına dahi gitmemiş, evine de kimseler gelmemiş bir aileyi bile buldu...Neymiş, boşuna kaçmış, boşuna korkmuşuz.

Efendim, nasıl anladığımızı ve ne yaptığımızı küçücük özet geçeyim, belki hala aranızda hiç olmamış ve merak edenler vardır.

Bir öğlen vakti, yemek yaparken soğanın hiç kokmadığını farkettim, nasıl olur, yeni kesmiştim? Gittim bir diş de sarmısak soydum, aman allahım, o da kokmuyor...Koşup avucuma kolonya döktüm, yok, o da kokmuyor...Ve sonra oda parfümleri, deodorantlar...Hayır, hiç biri zerre kokmuyordu.

Hııım...Demek ki böyle başlıyor dedim ve eşimi arayıp anlattım, pozitifsek kimsenin günahını almayalım dedik, işten apar topar geldi ve test yaptırdık, başladık beklemeye...

Birkaç saat sonra eşimin telefonu çaldı, filyasyon ekibiymiş, pozitif çıkmışız. Yani test sonucumuzu onlardan öğrenmiş olduk. :)

Şu meşhur ilaçlarımızı bıraktılar ama baktılar biz gayet iyi durumdayız, ateşiniz çıkmazsa kullanmayın dediler ve başladı iki haftalık karantina süresi. Bekliyoruz hasta olacağız, ateşimiz çıkacak, ağrımız olacak...Birşey olmadı, vesileyle evde tam zamanlı tatil yapmış olduk. :)

Herşey iyi güzeldi de, benim koku kaybım devam ediyor. Koku terapileri yapıyorum, beyin temizliği egzersizleri yapıyorum ama henüz sonuç elde edemedim.

Geçen hafta aktara tekrar gittim, dedim gazdan, gıdadan zehirlensek farkına bile varmayacağım. Oradaki herşeyi koklattı ve tattırdı sağolsun ama yok, bende kapılar duvar. En son elime bir tablet sıkıştırdı, bir de bunu dene abla dedi ve aylar sonra aldığım çok ince bir koku, nasıl sevindim anlatamam. Miski amber kokusunu çok hafif şekilde alıyorum, evet. Bu da birşeydir, vazgeçmek yok. Bu konuda da kaydettiğim aşamaları sizlerle paylaşacağım, Allah kimseyi, hiçbir yeteneğinden mahrum etmesin.

Tekrar görüşmek üzere, beni yalnız bırakmayın canlar.