Sedum Palmeri klasik bir tür, çok uzun süre çiçekli kalıyor...

Sedum Palmeri, bilinen en dayanıklı sukulent türlerinden biri.

Hava sıcaklığı eksilere düşmediği sürece soğuklardan etkilenmiyor, susuz kalsa da sabırla sulamanızı bekliyor, gübre gereksinimi yok, yer seçim derdi, kaprisi yok ama her sukulent gibi, bu da açık hava ve biraz güneş istiyor elbette.

Kasım ayından beri çiçek açmaya devam ediyor. Sulamıyorum desem yeridir. Yapraklarında pörsüme fark edersem azıcık suluyorum, şu aralar da ihtiyacı olmuyor, havalar yağışlı, nem oranı yüksek, bitkiyi çürütmek istemem.

Yuvarlak saksıda harika bir formu vardı, bu yıl daha büyük ve dikdörtgen bir saksıya alınca, yayılıp gelişti ama formu da bozuldu. Seneye yuvarlak saksıya dönüş yapacağız.



Benimkiler bütün gün tam güneş alıyor. Gübre gereksinimi az, mütevazi bir çiçek ama ben toprağı besinsiz kalmasın ve uzun süre benimle kalsın diye ihmal etmeden gübreliyorum. Kasım ayına girerken azıcık çok amaçlı granül gübre vermiştim, memnun oldu sanıyorum.

Buralarda çok yaygın bir çiçek. Neredeyse her evde var diyebilirim. Sanıyorum zahmetsiz oluşu ve uzun süre çiçekli kalışı herkese cazip geliyor.

Bıcır bıcır açan çiçekleri, sanki bahardan kalma. Kokuları yok ama bolca faydalı böcek çekiyorlar.

Çiçek açmaya başladıklarında yaprak formları değişiyor ve sürgün vermeyi kesiyor. Kendini sadece çiçek açmaya programlıyor. Çiçekleri bahara doğru tamamen bitecek, kuruyan çiçekleri temizlediğimde, yapraklar yine eski halini alacak ve sürgün vermeye başlayacak.

Bu güzel kızımı, iki yıl kadar önce minicik bir çelikten yetiştirmiştim. O kadar arsız ki, toprağa değer değmez kökleniveriyor. Parmak kadar bir saksıda başlayan yaşam macerası, 10 lt'lik saksıya kadar uzandı.